Potem opowiada o urodzinowej imprezie u Evy Ripley, o tym, że bawiła się na niej lepiej niż na jakimkolwiek przyjęciu u znajomych ze starej szkoły, o Seanie O'Nealu, który ją wyraźnie podrywał.

dla twojego dziecka.
Pracował automatycznie, nie czując już bólu palców.
Rozłączył się.
winy Jack zrobił to samo.
norm, z którymi się nawet nie zgadzasz,
– To nie potrwa długo – zapewniła go z uśmiechem. – Dzieciaki
się nad tym zastanawiać, próbując sobie przypomnieć. Nigdy nie
Wróciłem, wiec odeszła.
i dalej patrzyła na płynącą wodę.
Zamknęła teczkę i powtórzyła te informacje kilka razy.
bez rodzinnych koneksji i stosunków, pomyślał rozdrażniony. Zawsze
Richarda stał na ulicy tuż za jasnoniebieską miatą.
Ale jej matka uparła się, by w oczach swej córki zniszczyć ów blask.
ROZDZIAŁ PIĄTY

– Jestem tutaj, kochanie. – Mówił ochryple, miał łzy w oczach.
Już wyciągała rękę po zapasowy klucz do jego pokoju, przekonana, że zatrzasnął drzwi.
śladów manipulacji.
- Narkotyk dość łatwo kupić, zwłaszcza jeśli ma się odpowiednie kontakty. Można dodać
zaciemnione szyby, ale dostrzegła kierowcę.
okoliczności śmierci żony.
czaszkę i oskarżycielskie oczy. – Twoja wina.
biżuterię? Kogo znajdę w twojej trumnie? Co? Znalazłaś sobowtóra, kazałaś jej jechać twoim
– Zrobimy to.
– Bardzo jej na nim zależało.
Wszystko przez niego.
tragedii, miała około dwudziestu lat. I jeszcze jeden brat... Jak on się nazywał, do cholery?
Już wyciągała rękę po zapasowy klucz do jego pokoju, przekonana, że zatrzasnął drzwi.
policyjnych kartotek w ciągu minionego półtora roku. Kolejny ślepy zaułek. Rano zdobędzie
Bentz łypnął na niego groźnie.