brzmiał tak, jakby ją ktoś dusił.

- Wydawnictwo Harlequin Enterprises sp. z o.o.
wilgotnym pomieszczeniu o zielonych ścianach, patrząc na siebie ponad
Kelsey walczyła. Nawet z krawatem zaciśniętym
- No, Dane, powiedz coś.
według ciebie powinni wiedzieć, a potem wracaj do
- To ostatni człowiek, któremu Sheila by coś
w duchu.
z pracownikiem podkradającym z kasy drobne. Albo
- Nie?
- Kto to może wiedzieć?
- Kelsey, chcesz tu trochę malować? - zapytał
117
Roześmiała się.
podniósł ręce w geście poddania, gdyż w tym momencie kompletnie nie

– Przed kimś, kogo znała przed tobą.
wieczór. Wiedziała, że będzie pracował do późna, i proponowała, żeby wpadł do niej i
oceny sytuacji, braku koncentracji, choć w rzeczywistości był to tylko nieszczęśliwy
Jasne.
– Akurat dziś zabrakło mi wołowiny i kapusty.
niemożliwe... A jednak miał dowód przed oczami.. Te litery na kole ratunkowym... To
Dobry Boże, co z nią?
– Nie, było jeszcze gorzej. Masz krzyżówkę? – Przeglądała gazetę od niechcenia.
– Złe wieści?
albo ona. Wiedział to na pewno.
rowerem. Mógł także jeździć autobusem, który stawał cztery przecznice od domu, potem przy
– Co?
rozległo się wołanie;
– Cześć, Sherry, tu Hayes. Co was zatrzymało? Daj znać na komórkę.
– Ach, rozumiem – ciągnęła wariatka. – Uważasz, że jest bohaterem. Wyrobił sobie